Czy piękno zbawi świat? Lekcja z ks. Józefa Tischnera

Andrzej Draguła ID
Uniwersytet Szczeciński, Instytut Nauk Teologicznych

https://doi.org/10.26881/kg.2022.2.03

 

numer: 2, rok: 2022

 pdf

 

Will Beauty Save the World? A Lesson from Fr. Józef Tischner

Abstract

According to Tischner, the starting point for considering the relationship between beauty and salvation is the question of the possibility of salvation in Greek mythology. The author concludes that according to the religious thinking of the time, human life is not subject to salvation since fate (fatum) is inevitable. Salvation is thus replaced by the category of catharsis (katharsis), or purification, which is accomplished through commiseration and trepidation, fascinosum and tremendum evoked when watching a tragedy. According to Rudolf Otto's concept, the same feelings are evoked by an encounter with the sacred. In this sense, beauty „saves”, but only as a transformation of the tragic into the aesthetic. In Christianity, the salvation that happened in Christ overrules the tragicness of fate because it brings hope. Unable to save, beauty plays solely a supporting role. In the face of the mystery of the cross, beauty remains ambivalent. The aestheticization of Christ's suffering allows us to get closer to what is cruelty as such, while at the same time it carries the danger of distancing ourselves from it when viewing the cross in a museum.

 

Key words: beauty, catharsis, salvation, Greek tragedy, Fr. J. Tischner


Czy piękno zbawi świat? Lekcja z ks. Józefa Tischnera

Abstrakt

Punktem wyjścia do rozważań na temat relacji piękna do zbawienia jest według Tischnera pytanie o możliwość zbawienia w mitologii greckiej. Autor stwierdza, że zgodnie z ówczesnym myśleniem religijnym życie człowieka nie podlega zbawieniu, ponieważ fatum jest nieuchronne. Zbawienie zostaje zastąpione przez kategorię katharsis, czyli oczyszczenie, które dokonuje się poprzez litość i trwogę, fascinosum i tremendum wywoływane w czasie oglądania tragedii. Zgodnie z koncepcją Rudolfa Otto, te same uczucia wywołuje spotkanie z sacrum. W tym znaczeniu piękno „zbawia”, ale jest to wyłącznie przemiana tego, co tragiczne, w to, co estetyczne. W chrześcijaństwie zbawienie, które dokonało się w Chrystusie, unieważnia tragiczność fatum, ponieważ przynosi nadzieję. Nie mogąc zbawić, piękno spełnia jedynie rolę pomocniczą. Wobec tajemnicy krzyża piękno pozostaje ambiwalentne. Estetyzacja cierpienia Chrystusa pozwala na zbliżenie się do tego, co samo w sobie jest okrucieństwem, a jednocześnie niesie w sobie niebezpieczeństwo dystansu, jaki odczuwamy, oglądając krzyż w muzeum.

 

Słowa kluczowe: piękno, katharsis, zbawienie, tragedia grecka, ks. J. Tischner


Bibliogafia

1.       Arystoteles, Retoryka. Poetyka, tłum. H. Podbielski, PWN, Warszawa 1988.

2.       Benedykt XVI, Encyklika Spe salvi, w: Encykliki i adhortacje Ojca Świętego Benedykta XVI, Wydawnictwo AA, Kraków 2019, s. 63–113. 

3.       Calasso R., Zaślubiny Kadmosa z Harmonią, tłum. S. Kasprzysiak, Wydawnictwo „Czuły Barbarzyńca”, Warszawa b.r.w.

4.       Długosz-Kurczabowa K., Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.

5.       Draguła A., Flirt z sadyzmem? O fotografowaniu i oglądaniu okrucieństwa, „Więź” 2015, nr 2(58), s. 179–190.

6.       Fliciński P., Współczesny słownik frazeologiczny, b.m.r.w., s. 1003; https://repozytorium.amu.edu.pl (dostęp: 08.09.2022).

7.       Kasia K., Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu, Universitas, Kraków 2019.

8.       Kubiak Z., Uśmiech Kore, Wydawnictwo „Więź”, Warszawa 2001.

9.       Longosz S., Fatum, w: Encyklopedia katolicka, t. 5, TN KUL, Lublin 1989, s. 74.

10.   Machoń H., Rudolfa Otto „Das Heilige” a problematyka (brakującej) definicji religii, „Kwartalnik Filozoficzny” 2013, t. 41, z. 1, s. 77–99.

11.   Mały słownik języka polskiego, red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 1135.

12.   Miłosz Cz., Piesek przydrożny, ZNAK,  Kraków 1997.

13.   Osiński A., Słownik mitologiczny, t. 3, Warszawa 1812, [reprint: 1983].

14.   Otto R., Świętość. Elementy irracjonalne w pojęciu bóstwa i ich stosunek do elementów racjonalnych, tłum. B. Kupis, Thesaurus Press, Wrocław 1993.

15.   Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie, [edycja komputerowa], b.m.w. 2003; biblioteka.kijowski.pl (dostęp: 08.09.2022).

16.   Raszewski Z., Teatr w świecie widowisk. Dziewięćdziesiąt jeden listów o naturze teatru, Wydawnictwo Krąg, Warszawa 1991.

17.   Religia. Encyklopedia PWN, red. T. Gadacz, B. Milerski, t. 4, Warszawa 2002, [hasło:] Fatum, s. 7.

18.   Rozik E., Korzenie teatru, tłum. M. Lachman, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011.

19.   Sontag S., Widok cudzego cierpienia, tłum. S. Magala, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2010.

20.   Tertulian, O widowiskach, tłum. W. Myszor, Warszawa 1970, s. 79–113.

21.   Tischner J., Kilka uwag na temat pojęcia katharsis, w: tenże, Myślenie w żywiole piękna, ZNAK, Kraków 2013, s. 25–30. 

22.   Vattimo G., Poza interpretacją. Znaczenie hermeneutyki dla filozofii, tłum. K. Kasia, Universiras, Kraków 2011.

23.   Zamarovský V., Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej, tłum. J. Ilg, L. Spyrka, J. Wania, Świat Książki, Warszawa 2003.


Artykuły z numeru zima 2022 [nr 2(11)/2022]

Elżbieta Mikiciuk OPs

„Jakież to piękno ma zbawić świat?” (wstęp)

Elżbieta Mikiciuk OPs
„Jakież to piękno ma zbawić świat?” (wstęp)

 

Czytaj więcej...

bp Michał Janocha

Kalofania w bizantyńskim i łacińskim zwierciadle

bp Michał Janocha
Kalofania w bizantyńskim i łacińskim zwierciadle


Użyty w tytule artykułu termin kalofania, czyli objawienie piękna, zostaje odniesiony do teologii piękna w tradycji chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu, ujętych w perspektywie porównawczej. Wychodząc od hellenistycznej koncepcji piękna oraz kategorii piękna w Biblii, wskazuje rozwój teologii piękna w myśli patrystycznej i śledzi odmienne drogi w tradycji bizantyńskiej na Wschodzie oraz łacińskiej na Zachodzie.

Czytaj więcej...

Tomasz Gałuszka OP

Piękny Syn. Zarys estetyki teologicznej Tomasza z Akwinu

Tomasz Gałuszka OP
Piękny Syn. Zarys estetyki teologicznej Tomasza z Akwinu


Artykuł dotyczy zagadnienia estetyki teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Autor przedstawia z perspektywy trynitologicznej i chrystologicznej dwie definicje piękna sformułowane przez Akwinatę: pierwsza tzw. subiektywna, w której kluczowe są role obserwatora, percepcji oraz doświadczenia; druga tzw. obiektywna, w której omówione zostały trzy kategorie: integritas (pełnia), proportio (harmonia, współbrzmienie), claritas (blask).

Czytaj więcej...

Andrzej Draguła

Czy piękno zbawi świat? Lekcja z ks. Józefa Tischnera

Andrzej Draguła
Czy piękno zbawi świat? Lekcja z ks. Józefa Tischnera


Punktem wyjścia do rozważań na temat relacji piękna do zbawienia jest według Tischnera pytanie o możliwość zbawienia w mitologii greckiej. Autor stwierdza, że zgodnie z ówczesnym myśleniem religijnym życie człowieka nie podlega zbawieniu, ponieważ fatum jest nieuchronne. Zbawienie zostaje zastąpione przez kategorię katharsis, czyli oczyszczenie, które dokonuje się poprzez litość i trwogę, fascinosum i tremendum wywoływane w czasie oglądania tragedii.

Czytaj więcej...

Tomasz Biłka OP

Piękno Krzyża. Spór o zachodnią możliwość obrazowania

Tomasz Biłka OP
Piękno Krzyża. Spór o zachodnią możliwość obrazowania


Artykuł stanowi próbę teologicznego namysłu nad różnicami estetycznymi między obrazami Kościołów wschodniego i zachodniego. Wychodząc od stwierdzenia, że podstawą dotychczasowej teologii ikony jest chrystologia odgórna, autor dowodzi następnie, że potrzebne jest wprowadzenie chrystologii oddolnej, aby móc mówić właściwie o ikonach Jerzego Nowosielskiego. Wprowadzenie chrystologii oddolnej do teologii ikony pozwala z kolei spojrzeć na zachodnie obrazy sakralne bez ich deprecjonowania, wyjść poza model „biblii pauperum”. Ukazano również treść i znaczenie oddolnej chrystologii ikony dla praktyki duchowej i malarskiej.

Czytaj więcej...

Elżbieta Mikiciuk OPs

Piękno zstępujące do otchłani w wizjach malarskich Jerzego Nowosielskiego i twórców „nowej ikony”

Elżbieta Mikiciuk OPs
Piękno zstępujące do otchłani w wizjach malarskich Jerzego Nowosielskiego i twórców „nowej ikony”
 

Jerzy Nowosielski oraz twórcy „nowej ikony”, tacy jak Greta Leśko (Polska), Danyło Movchan (Ukraina), Sylwia Perczak (Polska), Ivanka Demchuk (Ukraina), Kateryna Kuziv (Ukraina) i Khrystyna Kvyk (Ukraina) twórczo interpretują kanon ikony, który traktują jako „żywy system formalny”. Dla wyrażenia prawd teologicznych poszukują nowych form wyrazu artystycznego poprzez dialog ze sztuką współczesną.

Czytaj więcej...

Piotr Przybysz

Profesor Bohdan Dziemidok – Człowiek życzliwy ludziom

Piotr Przybysz
Profesor Bohdan Dziemidok – Człowiek życzliwy ludziom


W artykule przedstawiam moją historię przyjaźni z prof. Bohdanem Dziemidokiem. Podejmuję próbę zwrócenia uwagi na najbardziej charakterystyczne cechy Profesora: umiejętność docierania do słuchającego go audytorium, życzliwość i wyrozumiałość wobec ludzi, zachowywanie dystansu wobec siebie, różnobarwne poczucie humoru i uprawianie autorskiej sztuki życia. Ponadto zwracam uwagę na dwie książki Profesora: O komizmie i Filozofia i sztuka życia, uzasadniając tak dokonany wybór. Całość dopełniają prace Zakładu Estetyki i Filozofii Kultury, które były poświęcone naszemu nauczycielowi, mistrzowi i przyjacielowi: Aesthetics and Philosophy of Art. Traditions, Intersections, Perspectives (2009) i „Sztuka i Filozofia” nr 55 (2019).

Czytaj więcej...

Anna Chęćka

Dziadek Bohdan (wspomnienie)

Anna Chęćka
Dziadek Bohdan (wspomnienie)

Czytaj więcej...

Andrzej C. Leszczyński

Dziemidok (wspomnienie)

Andrzej C. Leszczyński
Dziemidok (wspomnienie)

Czytaj więcej...

Anna Chęćka

Wykaz publikacji prof. dr. hab. Bohdana Dziemidoka Opracowała Anna Chęćka

Anna Chęćka
Wykaz publikacji prof. dr. hab. Bohdana Dziemidoka Opracowała Anna Chęćka

Czytaj więcej...

Kacper Pyż

Przyjaźń w Etyce Nikomachejskiej Arystotelesa oraz w Czterech Miłościach C. S. Lewisa. Paralela komparatystyczna

Kacper Pyż
Przyjaźń w Etyce Nikomachejskiej Arystotelesa oraz w Czterech Miłościach C. S. Lewisa. Paralela komparatystyczna

Celem artykułu jest próba filozoficznej rekonstrukcji i porównania koncepcji przyjaźni Arystotelesa oraz C. S. Lewisa. Artykuł powstał w oparciu o poglądy obu autorów przedstawione w VIII i IX księdze Etyki Nikomachejskiej Arystotelesa oraz w czwartym rozdziale Czterech Miłości C. S. Lewisa. Na podstawie krytycznej analizy tekstów źródłowych i uzupełniających udało się ustalić cechy wspólne oraz główne różnice obu koncepcji, a także wskazać na możliwości dalszych badań odnośnie koncepcji przyjaźni C. S. Lewisa

Czytaj więcej...

Piotr Frey OP

Piękna opowieść

Piotr Frey OP
Piękna opowieść

Czytaj więcej...