Ukraińskie korzenie rosyjskiego odrodzenia religijnego przełomu XIX i XX wieku

Vitaliy Kashchuk ID
WSD „Redemptoris Mater” w Winnicy (Ukraina)

numer: 1, rok: 2020

 

pdf

 

Ukrainian Roots of the Russian Religious Revival of the Turn XIX and XX Century

Abstract

After joining the territories of West Ruthenia to Moscow, the area of the future Tsarist Empire was subjected to a cultural influence that accelerated its transformation and cultural development in the European direction, and at the end of the nineteenth and early twentieth century contributed to the religious revival of Russia in its intellectual dimension in the form of religious philosophy. People who exerted a significant influence on the two main "spiritual patrons" of the religious Renaissance were Gogol and Jurkewycz. Their themes and ideas, based on the Christian dimension of perception of reality, had a decisive impact on the output of Dostoyevsky and Soloviev, whose works, in turn, was a reference point for later representatives of the Silver Age of Russian religious thought.

 

Key words: religious revival in Russia, cultural history, Dostoyevsky, Gogol, Soloviev, Jurkevych


Ukraińskie korzenie rosyjskiego odrodzenia religijnego przełomu XIX i XX wieku

Abstrakt

Po przyłączeniu terenów Rusi Zachodniej do Moskowii, obszar przyszłego Imperium carskiego został poddany kulturowemu wpływowi, który przyśpieszył jego przemianę i rozwój w kierunku europejskim, a pod koniec XIX i na początku XX stulecia przyczynił się do odrodzenia religijnego Rosji w jego wymiarze intelektualnym, w postaci filozofii religijnej. Osobami, które wywarły znaczący wpływ na dwóch głównych „patronów duchowych” renesansu religijnego byli Gogol i Jurkewycz. Tematy i idee obu, w oparciu o chrześcijański wymiar postrzegania rzeczywistości, miały decydujące oddziaływanie na twórczość Dostojewskiego i Sołowjowa, których dorobek był punktem odniesienia dla późniejszych przedstawicieli Srebrnego Wieku religijnej myśli rosyjskiej.

 

Słowa kluczowe: odrodzenie religijne w Rosji, historia kultury, Dostojewski, Gogol, Sołowjow, Jurkewycz


Bibliogafia

Bazylow L., Historia nowożytnej kultury rosyjskiej, t. 1, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1986.

Cieślik, I, Starcy pustyni Optyńskie, Wydawnictwo Homini, Kraków 2005.

Figes, O., Taniec Nataszy. Z dziejów kultury rosyjskiej, tłum. z ang., W. Jeżewskiego, Wydawnictwo Magnum, Warszawa 2009.

Krzemień, W., Filozofia w cieniu prawosławia. Rosyjscy myśliciele religijni przełomu XIX i XX wieku, Wydawnictwo PAX, Warszawa 1979.

Riabczuk, M., Świat rozszczepiony, czyli o problemie kresowej ksenofobii, w: M. Riabczuk, Od Małorosji do Ukrainy, tłum. z ukr. O. Hnatiuk, K. Kotyńska, TAiWPN UNIVERSITAS, Kraków 2002, s. 36–49.

Riabczuk, M., Okcydentaliści mimo woli: paradoksy ukraińskiego natywizmu, w: M. Riabczuk, Od Małorosji do Ukrainy, tłum. z ukr. O. Hnatiuk, K. Kotyńska, TAiWPN UNIVERSITAS, Kraków 2002, s. 5–96.

Барабаш Ю., „Знаю людину...” (Рівнобіжні перетини), w: Ю. Барабаш, Вибрані студії. Сковорода. Гоголь. Шевченко, Києво-Могилянська академія, Київ 2006, s. 147–266.

Бичко I., Київська школа екзистeнційної філософії, w: „Український часопис російської філософії. Метаморфози свободи: спадщина Бердяєва в сучасному дискурсі (до 125-річчя з дня народження М. О. Бердяєва)” 2003, nr 1, s. 29–41.

Горський В., Історія української філософії. Курс лекцій, Наукова думка, Київ 1997.

Горський В., Філософія в українській культурі: (методологія та історія). Філософські нариси, Центр практичної філософії, Київ 2001.

Достоевская Л., Достоевский в изображении своей дочери, Андреев и сыновья, Санкт‒Петербург 1992.

Достоевский Ф., Идиот, Олма-Пресс, Москва 2003.

Душенко К., Все мы вышли из гоголевской «Шинели», w: „Литературоведческий журнал” 2017, nr 41, red. Николюкина, ИНИОН РАН, s. 319–321.

Євшан М., Дві душі у Гоголя, w: Сорочинський ярмарок на Невському проспекті. Українська рецепція Гоголя, red. В. Агеєва, Київ 2003, Факт, s. 11–16.

Єфремов C., Між двома душами, w: Сорочинський ярмарок на Невському проспекті. Українська рецепція Гоголя, pod. red. В. Агеєва, Київ 2003, Факт, s. 17–34.

Забужко O., Notre Dame d'Ukraine: Українка в конфлікті міфологій, Факт, Київ 2007.

Зеньковский В., История русской философии: <www.krotov.info/libr_min/08_z/enk/ovsky_09.html>, [dostęp: 21.12.12].

Зернов Н., Русское религиозное возрождение ХХ века, YMCA-PRESS, Париж 1974.

Ковалева Е., Платоническая онтология Владимира Соловьева как основание его эстетической мысли, “Вестник РГГУ” 2014, nr 10, red. Пивовар, Издательский центр РГГУ, s. 66‒75.

Кралюк П., Українські предки Федора Достоєвського, w: „День” 2013, nr 179: <https://day.kyiv.ua/uk/article/cuspilstvo/ukrayinski-predki-fedora-dostoievskogo>, [dostęp: 02.02.2016].

Кузьміна С., Творчість П. Д. Юркевича в контексті української філософської культури, w: Наукові записки. Філософія та релігієзнавство" 2002, nr 20, red. Горський, Видавничий дім "Києво-Могилянська Академія”, s. 64‒69.

Лосский H., История русской философии, Советский писатель, Москва 1991.

Лукьянов С., О В. С. Соловьеве в его молодые годы. Материалы к біографии, t. 1, Сенатская типография, Петроград 1916.

Маланюк Є., Гоголь ‒ Ґоґоль, w: Гоголь & Ґоґоль. До 200-ліття від дня народження М. В. Гоголя, „Український культурологічний альманах” 2009, nr 76, red. Буряк, s. 434‒450.

Маланюк Є., Гоголь ‒ Ґоґоль, w: Сорочинський ярмарок на Невському проспекті. Українська рецепція Гоголя, red. В. Агеєва, Київ 2003, Факт, s. 35‒52.

Мочульский К., Достоевский. Жизнь и творчество, YMCA-PRESS, Paris 1980.

Мозгова Н., Київська Духовна Академія. 1819‒1920. Філософський спадок, Книга, Київ 2004.

Огородник І.,  Огородник В., Історія філософської думки в Україні, Вища школа, Київ 1999.

Писарчик Т., Формирование философских взглядов В. С. Соловьева. В. С. Соловьев и Ф. Шеллинг, ,,Вестник ОГУ” 2008, No 5, red. Ермаковой, s. 14‒22.

Піч Р., Критичний розгляд П. Д. Юркевичем філософії Канта, w: Спадщина Памфила Юркевича: cвітовий і вітчизняний контекст. Збірник наукових статей, red. В. Горського, Видавничий дім “KM Academia”, Київ 1995, s. 230‒242.

Саттон Д., Життєвий шлях Володимира Соловйова, „Дух і літера”, nr 15‒16, red. Кісіцької, В. Залевського, Дух і літера, Київ 2006, s. 444‒458.

Сверстюк Є, Українське коріння російської релігійної філософії: <http://www.ukrscope.com /index.php?option=com_content&task=view&id=36&Itemid=64>, [dostęp: 01.11.12].

Сербиненко В., Историко-философская преемственность: П. Д. Юркевич и В. С. Соловьев, w: Спадщина Памфила Юркевича: cвітовий і вітчизняний контекст. Збірник наукових статей, red. В. Горського, Видавничий дім “KM Academia”, Київ 1995, s. 101–110.

Слєпинін О., Пролітаючи над гніздом Достоєвського, w: „Дзкркало тижня” 2007,  nr 3: <https://dt.ua/SOCIETY/prolitayuchi_nad_gnizdom_dostoevskogo.html>, [dostęp: 01.11.15].

Соловьев С., Владимир Соловьев: Жизнь и творческая эволюция, Республика, Москва 1997.

Соловьевъ В., Кризисъ западной философіи (противъ позитивистовъ), w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, red. С. Соловьева, t. 1, Просвещение, Санкт‒Петербург 1911, s. 27‒151.

Соловьевъ B., Метафизика и положительная наука, w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, red. С. Соловьева, t. 1, Просвещение, Санкт‒Петербург 1911, s. 197–205.

Соловьевъ B., O дљйствительности внљшнего мира и основаніи метафізическаго познанія (отвљтъ К. Д. Кавелину), w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, pod red. С. Соловьева, t. 1 Просвещение, Санкт‒Петербург 1911, s. 216–226.

Соловьевъ В., О философскихъ трудахъ П. Д. Юркевича, w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, pod red. С. Соловьева, t. 1, Просвещение, Санкт‒Петербург 1911, s. 171‒196.

Соловьевъ B., Теоретическая философія, w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, red. С. Соловьева, t. 9, Просвещение, Санкт‒Петербург 1913, s. 89‒167.

Соловьевъ B., Историческія дљла философіи, w: В. Соловьевъ, Собраніе сочиненій, pod red. С. Соловьева, t. 1, Просвещение, Санкт‒Петербург 1911, s. 399–414.

Тихолаз А., Передмова, w: Памфіл Юркевич. Вибране, tłum. z ros. В. Недашківський, red. В. Жмир, Видавничий дім “KM Academia”, Київ 1993, s. III–XIV.

Ткачук М., Памфіл Юркевич і його рукописна спадщина, w: П. Юркевич, З рукописної спадщини,  tłum. z ros. i red. М. Ткачук,Видавничий дім “KM Academia”, Університетське видавництво “Пульсари”, Київ 1999, s. 7‒14.

Трубецкой H., Общеславянский элемент в русской культуре: <http://gumilevica.kulichki.net/TNS/tns10.htm>, [dostęp: 06.11.2009].

Трубецкой Н., К украинской проблеме: <http://gumilevica. kulichki.net/TNS/tns02.htm>, [dostęp: 06.11.2009].

Федотов Г., Будет ли существовать Россия?: <www.krotov.info/library/21_f/fed/otov_02.htm>, [dostęp: 06.11.2009].

Фоменко К., Мои воспоминания о П.Д. Юркевиче, w: Труды Киевской духовной академии, No 12, Киевская Лаврская типография,  Київ 1911, s. 680‒688.

Чижевський Д., Нариси з історії філософії на Україні, Київ 1992: <http://litopys.org.ua/chyph/chyph.htm>, [dostęp: 31.10.12].

Чижевський Д., Про Шинель Гоголя, w: Гоголь & Ґоґоль. До 200-ліття від дня народження М. В. Гоголя, "Український культурологічний альманах” 2009, nr 76, red. Буряк, s. 188‒212.

Чижевський Д., Про Шинель Гоголя, w: Сорочинський ярмарок на Невському проспекті. Українська рецепція Гоголя, red. В. Агеєва, Київ 2003, Факт,  s. 205‒229.

Шпорлюк P., Націоналізм після комунізму: Росія, Україна, Білорусь і Польща, w: P. Шпорлюк, Формування модерних націй. Україна ‒ Росія ‒ Польща, tłum. z ang. Г. Касьянов, М. Климчук, М. Рябчук, Я. Стріха, Д. Матіяш, Х. Чушаак, Київ 2013, Дух і літера, s. 65–91;

Р. Шпорлюк, Формування модерних націй. Україна ‒ Росія ‒ Польща, tłum. z ang. Г. Касьянов, М. Климчук, М. Рябчук, Я. Стріха, Д. Матіяш, Х. Чушаак, Дух і літера, Київ 2013.

Шпет Г., Очерк развития русской философии, t. 1, РОССПЭН, Москва 2008.

Эйхенбаум Б., Лермонтов. Опыт историко-литературной оценки, Государственное издательство, Ленинград 1924.

Юрас І., Памфіл Юркевич: подробиці біографії, „Філософська думка. Український науково-теоретичний часопис” 1999, nr 4, red. В. Шинкарука, A. Конверського, s. 119–138.

Юркевич А., Замітка про життя й діяльність покійного професора філософії Памфіла Даниловича Юркевича, w: П. Юркевич, З рукописної спадщини, tłum. z ros. i red. М. Ткачук, Wydawnictwo Видавничий дім “KM Academia” oraz Університетське видавництво “Пульсари”, Київ 1999, s. 296‒301.

Юркевич П., Серце та його значення у духовному житті людини. Згідно з ученням слова Божого, w: П. Юркевич, Вибране, tłum. z ros. В. Недашківський, red. В. Жмир, Видавничий дім “KM Academia”, Київ 1993, s. 73‒114.

Юркевич П., Сердце и его значение  в духовной жизни человека, по учению слова Божия, w: П. Д. Юркевич, Философские произведения, Москва 1990: <http://www.e-reading.org.ua/book.php?book=138484>, [dostęp: 25.10.12].

Ярмусь С., Памфіл Данилович Юркевич та його філософська спадщина, Вінніпег 1979.


 

Artykuły z numeru jesień 2020 [nr 1(6)/2020]

Maria Urbańska-Bożek, Zbigniew Kaźmierczyk

Profetyczne przesłanki odrodzenia religijnego w Rosji (zamiast wstępu)

Maria Urbańska-Bożek, Zbigniew Kaźmierczyk

Profetyczne przesłanki odrodzenia religijnego w Rosji (zamiast wstępu)


Autorzy zarysowują przyczyny oraz kontekst polityczny, społeczny i światopoglądowy w jakim doszło do rozwoju renesansu religijnego w Rosji.

Czytaj więcej...

Vitaliy Kashchuk

Ukraińskie korzenie rosyjskiego odrodzenia religijnego przełomu XIX i XX wieku

Vitaliy Kashchuk

Ukraińskie korzenie rosyjskiego odrodzenia religijnego przełomu XIX i XX wieku?


Po przyłączeniu terenów Rusi Zachodniej do Moskowii, obszar przyszłego Imperium carskiego został poddany kulturowemu wpływowi, który przyśpieszył jego przemianę i rozwój w kierunku europejskim, a pod koniec XIX i na początku XX stulecia przyczynił się do odrodzenia religijnego Rosji w jego wymiarze intelektualnym, w postaci filozofii religijnej. Osobami, które wywarły znaczący wpływ na dwóch głównych „patronów duchowych” renesansu religijnego byli Gogol i Jurkewycz. Tematy i idee obu, w oparciu o chrześcijański wymiar postrzegania rzeczywistości, miały decydujące oddziaływanie na twórczość Dostojewskiego i Sołowjowa, których dorobek był punktem odniesienia dla późniejszych przedstawicieli Srebrnego Wieku religijnej myśli rosyjskiej.

Czytaj więcej...

Janusz Dobieszewski

Włodzimierz Sołowjow jako sprawca filozofii rosyjskiej

Janusz Dobieszewski
Włodzimierz Sołowjow jako sprawca filozofii rosyjskiej

Artykuł jest próbą porządkującej refleksji nad dziejami filozofii rosyjskiej, a zwłaszcza szczególnego w niej miejsca Włodzimierza Sołowjowa. Rola Sołowjowa zostaje określona jako bycie sprawcą, jako sprawienie filozofii rosyjskiej. Zostaje ona zestawiona z miejscem Piotra Czaadajewa w dziejach filozofii rosyjskiej, którą określono jako mit założycielski. Bycie sprawcą to stworzenie mocnego i głębokiego gruntu filozofii rosyjskiej oraz, następnie, wytyczenie jej szlaków dalszego rozwoju, chętnie podejmowanych przez rosyjskich filozofów XX wieku.

Czytaj więcej...

Lilianna Kiejzik

Sofiologia o. Pawła Florenskiego i o. Sergiusza Bułgakowa - odniesienia o. Gieorgija Fłorowskiego w korespondencji z bratem Antonem (nowe fakty)

Lilianna Kiejzik
Sofiologia o. Pawła Florenskiego i o. Sergiusza Bułgakowa - odniesienia o. Gieorgija Fłorowskiego w korespondencji z bratem Antonem (nowe fakty)

W artykule przedstawiono powstanie i rozwój sofiologii od Włodzimierza Sołowjowa przez o. Pawła Florenskiego do Sergiusza Bułgakowa oraz krytykę ich koncepcji przez o. Gieorgija Fłorowskiego. Wykorzystano niepublikowane listy z archiwum Słowiańskiej Biblioteki w Pradze G. Fłorowskiego do brata Antona Fłorowskiego – profesora Uniwersytetu im. Karola.

Czytaj więcej...

Henryk Paprocki

Marian Zdziechowski i rosyjski renesans religijny

Henryk Paprocki
Marian Zdziechowski i rosyjski renesans religijny

Artykuł omawia poglądy polskiego myśliciela Mariana Zdziechowskiego na filozofię rosyjską i rosyjski renesans XIX i XX wieku, na tle panujących ówcześnie nastrojów społeczeństwa polskiego. Zdziechowski był inicjatorem pierwszych spotkań prawosławno-katolicko-protestanckich we Francji. Przyjaźnił się z wieloma Rosjanami, m.in. korespondował przez trzynaście lat z Lwem Tołstojem. Występował gwałtownie przeciwko rewolucji i okrucieństwu, w tym także do zwierząt, głosząc chrześcijańską wizję świata połączoną z pesymizmem. Szczególny temu wyraz dał w swojej ostatniej pracy, zatytułowanej „W obliczu końca” i opublikowanej w Wilnie w 1937 roku, na rok przed śmiercią, gdy coraz bardziej stawała się oczywistą nowa wojna i związane z nią okrucieństwa.

Czytaj więcej...

Bogusław Żyłko

Michaił Bachtin wobec duchowości religijnej

Bogusław Żyłko
Michaił Bachtin wobec duchowości religijnej

Artykuł ukazuje znaczenie religii w życiu Michaiła Bachtina i w jego twórczości naukowo-filozoficznej. Rzuca światło na kontekst historyczny i społeczno-polityczny działalności Bachtina i jego kółka. Podkreśla rolę idei religijnych w tekstach filozoficznych i teoretycznoliterackich Bachtina.

Czytaj więcej...

Józef Majewski

Nadzieja paschalna wspomnienie o profesorze Wacławie Hryniewiczu OMI

Józef Majewski
Nadzieja paschalna wspomnienie o profesorze Wacławie Hryniewiczu OMI

W tekście autor prezentuje myśl naukową profesora Wacława Hryniewicza – teologa, ekumenisty, eksperta w dziedzinie teologii prawosławnej. W sposób szczególny autor omawia kwestie związaną z kontrowersjami na temat głoszonej przez Hryniewicza „nadziei zbawienia dla wszystkich”.

Czytaj więcej...

Bibliografia prac profesora Wacława Hryniewicza OMI (wybór)

Maria Urbańska-Bożek

Bibliografia prac profesora Wacława Hryniewicza OMI (wybór)

opracowała Maria Urbańska-Bożek

Czytaj więcej...

Adam Synowiecki

Refleksje na temat setnej rocznicy śmierci Marksa

Adam Synowiecki
Refleksje na temat setnej rocznicy śmierci Marksa

Setna rocznica śmierci Karola Marksa jest dla autora artykułu przyczynkiem refleksji nad zagadnieniem śmierci i cierpienia, o których Marks wypowiada się nieoficjalnie, np. w osobistej korespondencji z Fryderykiem Engelsem. Marks twierdził, że istotą filozofii jest duch, filozofia mówi o sprawach religijnych i filozoficznych w inny sposób niż czyni się to na co dzień, odnosząc się do transcendencji. W XIX wieku cierpienie stanowiło przede wszystkim problem społeczny i jako taki, jak twierdził Marks, nie mógł być on rozwiązany przez indywidualistyczne filozofie. Artykuł nie tylko definiuje i klasyfikuje pojęcie cierpienia, ale również ukazuje kolejne etapy myślenia o cierpieniu z perspektywy poglądów takich filozofów jak Boecjusz, Voltaire, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Artur Schopenhauer i Karol Marks.

Czytaj więcej...

Zbyszek Dymarski

Józef Tischner wobec marksizmu wstępne rozpoznania

Zbyszek Dymarski
Józef Tischner wobec marksizmu wstępne rozpoznania

Dla filozofii Józefa Tischnera, który był zwolennikiem fenomenologii i filozofii dialogu, marksizm był ważnym punktem odniesienia, zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i praktycznym. Aspekt teoretyczny przejawia się w proklamowaniu szlachetnych idei, które miały wyzwolić człowieka z niewoli wyzysku i kłamstwa. A praktyczny, w polskim doświadczeniu Tischnera: był uczestnikiem i obserwatorem prób urzeczywistniania tych idei. Większość wniosków z obserwacji Tischnera, a także z lektur twórców i zwolenników marksizmu można znaleźć w jego książce „Polski kształt dialogu”. Kryterium, według którego filozof próbował analizować marksizm, jest „sprawa człowieka”. Polski mysliciel chciał wiedzieć, na ile marksizm, głoszący szlachetne idee, stwarza dobre warunki i inspiruje człowieka do tego, by mógł i chciał być sobą. Obszary, w których Tischner opisuje człowieka w świetle teorii i praktyki marksistowskiej, to: sposób rozumienia prawdy, pojęcie człowieka, natura pracy, etyka życia i miejsce chrześcijaństwa w życiu człowieka.

Czytaj więcej...

Michał Wróblewski

Porąbana rozprawa z Dostojewskim

[recenzja: Cezary Wodziński, Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą.]

Michał Wróblewski
Porąbana rozprawa z Dostojewskim

recenzja: Cezary Wodziński, Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą.

Czytaj więcej...

Grzegorz Ojcewicz

Uporczywe mity wszystkich literatur nie łączcie się!

[recenzja: Adam Mickiewicz i Rosjanie, pod red. M. Dąbrowskiej, P. Głuszkowskiego, Z. Kaźmierczyka.]

Grzegorz Ojcewicz
Uporczywe mity wszystkich literatur nie łączcie się!

recenzja: Adam Mickiewicz i Rosjanie, pod red. M. Dąbrowskiej, P. Głuszkowskiego, Z. Kaźmierczyka.

Czytaj więcej...

Emil Antipow

Chaos pierwszego poziomu

[recenzja: Chaos pierwszego poziomu (reż. Mateusz Pakuła), premiera z początkiem stycznia w krakowskim Teatrze Starym, reklamowana jest jako „spektakl naukowy”.]

Emil Antipow
Chaos pierwszego poziomu

recenzja: Chaos pierwszego poziomu (reż. Mateusz Pakuła), premiera z początkiem stycznia w krakowskim Teatrze Starym, reklamowana jest jako „spektakl naukowy”.

Czytaj więcej...