„[…] wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”. „Czysta bezbożność” czy wyznanie wiary?

 

Elżbieta Mikiciuk OPs ID
Uniwersytet Gdański

https://doi.org/10.26881/kg.2023.1.02

 

numer: 1, rok: 2023

 

 pdf

 

 

„…I Should Prefer to Remain with Christ Rather than with the Truth.” „Pure Impiety” or Confession of Faith?

Abstract

Fyodor Dostoevsky’s declaration „…I should prefer to remain with Christ rather than with the truth” is a paradoxical statement. The writer does not question the connection between the truth and Christ, but rejects the “truth” of nineteenth-century philosophy and science (Feuerbach, Vogt, Moleschott, Büchner), the “truth” of anthropotheism and materialism that denies faith in God as a Human, idolizes humans, and absolutizes intellect. For the author of The Idiot, truth has the face of Jesus Christ. It is personal and eucharistic.

Key words: Jesus Christ, Fyodor Dostoevsky, truth, materialism, anthropotheism


„(…) wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”. „Czysta bezbożność” czy wyznanie wiary?

Abstrakt

Deklaracja Fiodora Dostojewskiego: „[…] wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”, jest wypowiedzią paradoksalną. Pisarz nie kwestionuje związku prawdy i Chrystusa, ale odrzuca „prawdę” dziewiętnastowiecznej filozofii i nauki (Feuerbach, Vogt, Moleschott, Büchner), „prawdę” antropoteizmu i materializmu, która neguje wiarę w Boga-Człowieka, ubóstwia człowieka i absolutyzuje rozum. Dla autora Idioty prawda ma oblicze Jezusa Chrystusa, jest osobowa i komunijna.

Słowa kluczowe: Jezus Chrystus, Fiodor Dostojewski, prawda, materializm, antropoteizm


Bibliogafia

  1. Bartnik Cz. S., Dogmatyka katolicka, t. 1, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1999.

  2. Camus A., Terroryzm indywidualny, w: tegoż, Człowiek zbuntowany, tłum. J. Guze, Oficyna Literacka: Res Publica, Kraków 1991.

  3. Dostojewski badał choroby ducha. Z Czesławem Miłoszem rozmawiają Cezary Gawryś i Józef Majewski, „Więź” 2000, nr 3 (497).

  4. Dostojewski F., Biesy, tłum. T. Zagórski, Z. Podgórzec, w: Dzieła wybrane, t. 3, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1984.

  5. Dostojewski F., Bracia Karamazow. Powieść w czterech częściach z epilogiem, w: Dzieła wybrane, t. 4, tłum. A. Wat, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1984.

  6. Dostojewski F., Listy, tłum. Z. Podgórzec i R. Przybylski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979.

  7. Dostojewski F., Notatki z podziemia, w: Z dzieł Fiodora Dostojewskiego, t. 1, tłum. T. Karski, Puls Publications–Puls. London–Warszawa 1992.

  8. Dostojewski F., Z notatników, tłum. Z. Podgórzec, Czytelnik, Warszawa 1979.

  9. Dostojewski F., Zbrodnia i kara, tłum. Cz. Jastrzębiec-Kozłowski, w: tegoż, Dzieła wybrane, t. 1, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1984.

  10. Feuerbach L., Wykłady o istocie religii, tłum. E. Skowron, T. Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981.

  11. Lehmann G., Geschichte der Philosophie. Bd. 9: Die Philosophie des neunzehnten Jahrhunderts II, Walter de Gruyter & Co., Berlin 1953.

  12. Leisegang H., Deutsche Philosophie im XX. Jahrhundert, Ferdinand Hirt, Breslau 1928.

  13. Meyendorff J., Odkupienie i przebóstwienie, w: tegoż, Teologia bizantyjska. Historia i doktryna, tłum. J. Prokopiuk, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1984.

  14. Mikiciuk E., „Życie jest rajem”. Teologia radości w „Braciach Karamazow” Fiodora Dostojewskiego w świetle Ewangelii według świętego Jana, „Tekstualia” 2021, nr 4.

  15. Mistrz Eckhart, Dzieła wszystkie, t. 3, tłum. i oprac. W. Szymona, Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze, Poznań 2014.

  16. Naumowicz J., ks., Wcielenie Boga i zbawienie człowieka. Złota reguła soteriologii patrystycznej, „Warszawskie Studia Teologiczne” 2000, nr 13.

  17. Noras A.J., Historia neokantyzmu, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2012.

  18. Noras A.J., Spór o materializm, „Idea – Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych” XXI Białystok 2009.

  19. Nowosielski J., Odpowiedzi na ankietę „Dostojewski dzisiaj”, „Znak” 1981 (33), nr 1–2 (319–320).

  20. Podgórzec Z., Rozmowy z Jerzym Nowosielskim. Wokół ikony – Mój Chrystus – Mój Judasz, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010.

  21. Przanowski M., OP, Wstęp do teologii 6. Wiara szukająca zrozumienia, Wiara jest aktem rozumu, który spontanicznie poszukuje zrozumienia tego, w co wierzy (https://szkolateologii.dominikanie.pl/summa/6-wiara-szukajaca-zrozumienia/, [dostęp: 29.08.2023]).

  22. Przybylski R., Dostojewski i „przeklęte problemy”. Od „Biednych ludzi” do „Zbrodni i kary”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1964.

  23. Różewicz T., Dostojewski mówił..., w: tegoż, Wyjście, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2004.

  24. Salij J., OP, Odpowiedzi na ankietę „Dostojewski dzisiaj”, „Znak” 1981 (33), nr 1–2 (319–320).

  25. Stein E., Autobiografia, tłum. s. I. J. Adamska, Wydaw. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1977.

  26. Szestow L., Kierkegaard i filozofia egzystencjalna. Głos wołającego na pustyni, tłum. J. A. Prokopski, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2013.

  27. Vogt K., Köhlerglaube und Wissenschaft. Eine Streitschrift gegen Hofrath Rudolph Wagner in Göttingen, Ricker, Gießen 1855.

  28. Vogt K., Physiologische Briefe für Gebildete aller Stände. 2. Aufl, Ricker, Gießen 1854.

  29. Walicki A., Idea wolności u myślicieli rosyjskich: studia z lat 1955–1959, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego,Kraków 2000.

  30. Weil S., Wybór pism, tłum. i oprac. Cz. Miłosz, Znak, Kraków 1991.

  31. Достоевский Ф.М., Бесы. Глава девятая „У Тихона”. Рукописные редакции, w: tegoż, Полное собрание сочинений в 30 томах, t. 11, Наука, Ленинград 1974.

  32. Достоевский Ф.М., Дневник писателя за 1877 год. Сентябрь-декабрь. 1880. Август, Дневник 1881, w: tegoż, Полное собрание сочинений в 30 томах, t. 27, Наука, Ленинград 1984.

  33. Достоевский Ф.М., Записи литературно-критического и публицистического характера из записной тетради 1880-1881 гг., w: Дневник писателя 1881. Автобиографическое. Dubia, Полное собрание сочинений в тридцати томах, t. 27, Наука, Ленинград 1984.

  34. Достоевский Ф.М., Записная тетрадь1881 г., наброски к „Дневнику писателя”, w: tegoż, Полное собрание сочинений в 30 томах, т. 27, Наука, Ленинград 1984.

  35. Литературное наследство. Неизданный Достоевский, t. 83, red. В. Г. Базанов и др., Наука, Москва 1971.


Artykuły z numeru zima 2023 [nr 1(12)/2023]

Maria Urbańska-Bożek

Nie myśl jest prawdziwa, ale samo myślenie… (wstęp)

Maria Urbańska-Bożek
Nie myśl jest prawdziwa, ale samo myślenie… (wstęp)

 

Czytaj więcej...

Michał Paluch OP

Prawda objawiona? Propozycja podejścia zawarta w konstytucji Dei Verbum

Michał Paluch OP
Prawda objawiona? Propozycja podejścia zawarta w konstytucji Dei Verbum


Niniejszy tekst jest próbą zwięzłego ukazania tego, w jaki sposób chrześcijanie ostatnich kilku wieków – zanurzeni w dyskusji z filozoficzną kulturą swego czasu – próbowali wskazać właściwe miejsce dla prawdy objawionej w interpretowaniu rzeczywistości. W odpowiedzi na narastający sekularyzm epoki nowożytnej zrodziły się projekty filozoficzne (Kant, Hegel, Kierkegaard), które...

 

Czytaj więcej...

Elżbieta Mikiciuk OPs

„[…] wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”. „Czysta bezbożność” czy wyznanie wiary?

Elżbieta Mikiciuk OPs
„[…] wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”. „Czysta bezbożność” czy wyznanie wiary?

Deklaracja Fiodora Dostojewskiego: „[…] wolę pozostać z Chrystusem aniżeli z prawdą”, jest wypowiedzią paradoksalną. Pisarz nie kwestionuje związku prawdy i Chrystusa, ale odrzuca „prawdę” dziewiętnastowiecznej filozofii i nauki (Feuerbach, Vogt, Moleschott, Büchner), „prawdę” antropoteizmu i materializmu, która neguje wiarę w Boga-Człowieka, ubóstwia człowieka i absolutyzuje rozum. Dla autora Idioty prawda ma oblicze Jezusa Chrystusa, jest osobowa i komunijna.

 

Czytaj więcej...

Dominik Jarczewski OP

Prawda, cała prawda i tylko prawda. Czego szukamy, szukając poznania?

Dominik Jarczewski OP
Prawda, cała prawda i tylko prawda. Czego szukamy, szukając poznania?

Przedmiotem artykułu jest argumentacja za tezą, że prawda jest ostatecznym celem poznawczym. Po pierwsze, badam dwie intuicje, które – jak dowodzę – są kluczowe w argumentacji o niewystarczalności prawdy jako celu poznania. Następnie odpowiadam na nie, z jednej strony pokazując, że nie można zredukować problemu wartości wiedzy do jej natury, a z drugiej strony twierdząc, że można pogodzić wystarczalność prawdy jako celu poznania z wartością uzasadnienia w poznaniu, korzystając z rozróżnienia na dobra godne podziwu i pożądania. /> 

Czytaj więcej...

Piotr Frey OP

Charakter Pisma Świętego według Orygenesa

Piotr Frey OP
Charakter Pisma Świętego według Orygenesa

Orygenes jest pionierem egzegezy chrześcijańskiej. Jego potomni opowiadali się za nim lub stawali w opozycji do niego. Nikt jednak nie zaprzeczy przeolbrzymiego wpływu, jaki jego koncepcje miały w zasadzie na całe chrześcijaństwo. Ta sława doprowadzi najpierw do sporów, potem do potępienia, aż wreszcie do zapomnienia na wiele wieków o wielkim Aleksandryjczyku. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie jego niebanalnej odpowiedzi na pytanie: Co to oznacza, że Pismo Święte mówi prawdę? Wobec powracających fundamentalizmów i uproszczeń, warto przypomnieć sobie, jak subtelną propozycję wypracowało chrześcijaństwo już w pierwszych swoich pokoleniach. /> 

Czytaj więcej...

Jan Skoczyński

Maria Urbańska-Bożek

Stanisław Borzym (1939–2023). Wspomnienie o przyjacielu – z Janem Skoczyńskim rozmawiała Maria Urbańska-Bożek”

Jan Skoczyński
Maria Urbańska-Bożek
Stanisław Borzym (1939–2023). Wspomnienie o przyjacielu – z Janem Skoczyńskim rozmawiała Maria Urbańska-Bożek


Czytaj więcej...

Maria Urbańska-Bożek

Stanisław Borzym (1939–2023)

Maria Urbańska-Bożek
Stanisław Borzym (1939–2023)

 

Czytaj więcej...

Maria Urbańska-Bożek

Bibliografia prac Profesora Stanisława Borzyma – oprac. Maria Urbańska-Bożek

Maria Urbańska-Bożek
Bibliografia prac Profesora Stanisława Borzyma – oprac. Maria Urbańska-Bożek

 

Czytaj więcej...

Olga Kubińska

Pamięć miasta w Mȕnchhauseniadzie Jerzego Limona

Olga Kubińska
Pamięć miasta w Mȕnchhauseniadzie Jerzego Limona


Artykuł omawia pierwszą powieść Jerzego Limona, Mȕnchhauseniada (1980), osadzoną w powojennym kurorcie nadmorskim, który z miasta Niemców, Kaszubów i Polaków został miastem przesiedleńców ze Wschodu i musi przenegocjować swoją nową tożsamość. Powieść, analizowana w kategoriach badań nad pamięcią, ukazuje poszukiwania adekwatnego gatunku literackiego, konwencji języka, które oddadzą procesy historyczne zachodzące po masowych przesiedleniach w efekcie II wojny światowej.

 

Czytaj więcej...

Agata Czapiewska

W mroku gwiazd

Agata Czapiewska
W mroku gwiazd


recenzja: Poezja polska ostatnich dwustu lat. Odczytania i przekroje, red. Anna Czabanowska-Wróbel i Urszula M. Pilch, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2022, ss. 568.

 

Czytaj więcej...

Michał Wróblewski

Konsekwentny wizjoner i jego uczeń

Michał Wróblewski
Konsekwentny wizjoner i jego uczeń

 

recenzja: Narthrop Frye, Straszliwa symetria. Studium twórczości Williama Blake’a, tłum. Michał Krawczyk, wstępem poprzedził Łukasz Front, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2022, ss. 649

 

Czytaj więcej...

Michał Wróblewski

„Tatar” dla zaawansowanych

Michał Wróblewski
„Tatar” dla zaawansowanych

 

recenzja: Władysław Tatarkiewicz (1886–1980). Pamięć i wspomnienie, red. Radosław Kuliniak, Mariusz Pandura, Łukasz Ratajczak, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2022, ss. 394

 

Czytaj więcej...